Gast:
Edson Sabajo & Guillaume Schmidt
‘Can’t be greedy… You gotta take some, and leave some’
Chapter 1NE
Cultureel ontwikkeltraject
Mini-museum voor twee personen
Chapter 1NE
Can’t be greedy… You gotta take some, and leave someJames Brown
Quentley Barbara (CW, 1993) groeide op in Curaçao en studeerde in 2018 af aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag, met de indrukwekkende installatie The Foreigners, een levensgroot portret van zijn familie gemaakt van schijnbaar nietswaardige materialen als karton en gaffertape. Door middel van het kunstwerk zocht Barbara toenadering tot zijn familie. “Mijn familie bestaat grotendeels uit elektrotechnici. Ze keurden mijn keuze om kunstenaar te worden in eerste instantie af omdat ze meer financiële stabiliteit voor me wensten. Ik wilde een kunstwerk maken dat ze zouden begrijpen en trots zouden maken.”
Voor CHAPTER 1NE maakt Barbara nieuw werk: een innemend portret van zijn jeugdvriend Hesus, die vanaf zijn tienerjaren geleidelijk in drugscriminaliteit verzeild is geraakt, met enkele jaren gevangenisstraf als gevolg. Barbara reflecteert met dit werk op de soms beklemmende groepsdynamiek uit zijn jeugd en hoe dit uitwerking heeft gehad op de uiteenlopende levenspaden van zijn kameraden.
Net als bij The Foreigners is ook Hesus een poging om niet alleen een fysieke, maar ook een sociaal-maatschappelijke èn vriendschappelijke afstand te overbruggen. Het kunstwerk reflecteert enerzijds op de beperkte kansen voor jongeren op Curaçao om zich te ontwikkelen en de corrumperende invloed van groepsdruk hierop. Tegelijkertijd is het ook een persoonlijk gebaar van respect van Barbara ten opzichte van zijn vriend, waarbij de intimiteit van vriendschap zich vertaald ziet in geduldig en uitmuntend uitgevoerd handwerk.
Edson: ‘Van niets iets maken, dat zit hier heel mooi in, het hergebruiken van dingen die geen waarde meer lijken te hebben.’
Guillaume: ‘Het werk is gestoeld op hechte familiebanden en vriendschap. Quentley komt weliswaar van Curaçao, maar dit is iets wat ook heel dicht bij ons Surinamers ligt. We hebben een stukje gedeelde geschiedenis en gedeelde realiteit en het verhaal achter dit kunstwerk is herkenbaar voor ons. Wij hebben ook familieleden en vrienden waarmee het minder goed is afgelopen.’