Maartje Korstanje (1982, Nederland) maakt sculpturen die gebaseerd zijn op de schoonheid, het verval en noodtoestanden in de natuur en de invloed van de mens hierop. Het zijn geen letterlijke of figuratieve werken, maar eerder organische gestalten. Met hun grillige uitsteeksels en vertakkingen nemen Korstanjes grote sculpturen vaak een complete ruimte in beslag, en trekken de kijker aan, om vervolgens de verbeelding aan het werk te zetten. Je kunt er karkassen, boomstronken of zeewezens in zien, afkomstig uit een bos of oceaan; bedrieglijk bekend en toch niet exact te definiëren. Ze bewegen zich in het schemergebied waar schoonheid een gruwelijk randje krijgt en de twijfel opspeelt: is het net doodgegaan of komt het juist tot leven?