De première van A DREAM THAT BELONGS TO NO ONE van de Amerikaanse componist en performance maker Asa Horvitz siert de Grey Space in Het HEM.
A DREAM THAT BELONGS TO NO ONE start bij zonsondergang en is ingesteld op de langzame vervaging van het licht op één van de langste dagen van het jaar. Hier danst een groep tussen gespannen draden die inspelen op de resonerende frequenties van het historische gebouw van Het HEM. Toeschouwers worden uitgenodigd om weg te zinken in dit landschap van beelden en geluiden - af te drijven en de uren te laten verstrijken, alleen dromend maar toch samen met anderen.
Bij de voorstelling hoort een boekje met een kaartje dat later verkrijgbaar in de boekhandel van Het HEM is. Dit boekje reflecteert op beelden en dromen vanuit verschillende historische en hedendaagse perspectieven, geworteld in persoonlijke anekdotes en familieverhalen. Door dit te doen stelt het voor dat we dromen en beelden beschouwen als autonome, onafhankelijke aanwezigheid dat onderdeel is van de grotere ecologie van het leven op aarde.
///
*...soms gaat een droom over mijn hele lichaam en laat me niet met rust. Het is plakkerig of ruw of gewoon een constante druk op mijn borst, maag, lies. Het beeld en het gevoel blijven dagen hangen en er verandert iets, langzaam, bijna onmerkbaar, in mij. Dan denk ik aan Ibn'Arabi, die schreef over de Alam-al-Mithal, een laag van de werkelijkheid waarin dromen en beelden bestaan zonder ons.
De aanwezigheden in de Alam-al-Mithal zijn niet verzonnen, maar hebben hun eigen verlangens en behoeften. (Er is een soortgelijk idee in Plotinus, in Ficino, in sommige vormen van hedendaagse psychoanalyse, in Chiara Bottici). Het is interessant dat een droom altijd wat voor beeld dan ook is. Het is specifiek, absoluut exact in zijn details, maar het maakt niet uit wat het is. Waar het om gaat is dat het aankwam, het greep me, het kwam ergens vandaan, ik kan niet zeggen waar, maar ik voel dat het aandacht nodig heeft.
Artiesten buigen lange draden die zijn afgestemd op de resonantiefrequenties van de ruimte, waardoor een sonisch landschap ontstaat waarin het publiek wordt uitgenodigd om in te verzinken en de uren te laten verstrijken. Door middel van een proces (partituur) waarin liedjes, gebaren en fysieke acties worden herschikt en in een lus worden geplaatst, creëren artiesten een omgeving waarin alle beelden kunnen arriveren, worden beluisterd, besproken met...*
– Asa Horvitz
///
Kunstenaar Asa Horvitz is gevestigd in Amsterdam en studeerde compositie bij Alvin Lucier en Anthony Braxton. Hij woonde en werkte in New York City van 2013-2019, voordat hij in 2021 afstudeerde aan DAS Arts in Amsterdam. Hij wordt vergezeld door een internationale groep dansers en muzikanten gevestigd in Amsterdam. Zij maakten de voorstelling door een lang proces van werken met hun eigen dromen. Samen brengen zij deze unieke ervaring naar Het HEM.
Praktische informatie:
De voorstelling is in de Grey Space in Het HEM
Aanvang: 21:00
Start performance: 21:30
Einde: 01:00
Neem een extra deken mee als je wilt.
///
Met en door: Szymon Adamczak, Rosemarie Allaert, Nahuel Cano, Asa Horvitz, Maria Mavridou, Keyna Nara, Oneka von Schrader, Venuri Perera, Camille Verhaak
Advies: Joachim Robbrecht, Anne Breure
Custom shirts by Le&Zei
Nagels door Le Van Hung
Productie door Golden Trout Wilderness
Co-productie/Residency support: SPRING Performing Arts Festival, SIN Budapest, Crushing Borders Network, Het Huis Utrecht, Het Makersfonds, Province of Utrecht, Frascati Theatre, DAS Arts / DAS Theatre, The Camargo Foundation, MacDowell
Met dank aan: Silvia Bottiroli, Andrea Bozic, Scott Gibbons, Jaxyn Randall, Esy Casey, Cara Hoffman, Het Huis, Grzegorz Reske & Marta Keil
