Van 2 september 19u t/m 30 oktober 2022 presenteert Het HEM Sweet Harmony: Out of the Underground – de derde editie van een reeks tentoonstellingen die vanuit artistiek oogpunt reflecteren op 40 jaar rave cultuur.
Na eerdere edities in Londen en Manchester, vindt de derde editie van Sweet Harmony plaats in de meest gepaste ruimte van Het HEM: de 200 meter lange voormalige schietbaan in de kelder van het gebouw. Rauw en donker met multi-generationele graffiti op de betonnen muren, zal de post-industriële architectuur van de tunnel als bekend terrein aanvoelen voor oude en nieuwe ravers.
Rave is een broedplaats voor hedendaagse kunst sinds zijn ontstaan in de VS (Chicago en Detroit), het Verenigd Koninkrijk, de Balearen en het vasteland van Europa. Sweet Harmony toont werken van kunstenaars die uit de rave cultuur zijn voortgekomen of er in hun praktijk door zijn geïnspireerd. Hun artistieke uitingen raken thema’s aan als de spirituele en mythische aspecten van rave; rave als ruimte voor queer play en verzet; en belichten hoe de rave-cultuur simultaan is ontstaan in verschillende steden over de hele wereld.
De nachtclubs Waakzaamheid in Koog aan de Zaan, Parkzicht in Rotterdam en de RoXY in Amsterdam waren prominente plaatsen waar manifestaties van de Nederlandse rave- en housecultuur eind jaren tachtig en begin jaren negentig zijn ontstaan. Sweet Harmony schetst de brede internationale context waar de Nederlandse rave-cultuur is ingebed. Het geeft een nieuwe betekenis aan lokale, schijnbaar op zichzelf staande uitingen van jongerencultuur en de impact daarvan op hedendaagse kunst en cultuur op wereldschaal.
Voor de Sweet Harmony tentoonstelling compileerden gastcuratoren Inez Giele de Jong en Joost van Bellen, voormalig programmeurs van Club RoXY, een ode aan de kunstcollectie van deze roemruchte Amsterdamse uitgaansgelegenheid die cultuur en muziekstromingen als house, easy tune en hiphop op de kaart van Nederland zette. Onder de naam R.A.R.O.X.Y. ‘Reminiscing the Artwork of the Radical Outlet for the Xenomaniac in You' legt deze mini-tentoonstelling nadruk op de aanwezigheid van kunst en performances met de overtuiging dat dit de inspiratiebron is geweest van spektakeldecors op festivals zoals we die nu kennen.
Deelnemende kunstenaars in Sweet Harmony zijn onder meer: Harvey Ross Ball, Aukje Dekker & Gerald van der Kaap, Meeus van Dis, Franklin, Thomas van Linge, Michele Rizzo, Sarah Schönfeld, Alyson Sillon, Ari Versluis, Juha van 't Zelfde, Spyros Rennt, Mark Leckey, Vinca Petersen
The R.A.R.O.X.Y. Room bevat werk van Paul Blanca, Leigh Bowery, Cleo Campert, Jean-Paul Commandeur, Erik Fens, Peter Giele, Pieter Bijwaard, Harry Heyink, René Habermacher, Jurriaan van Hall, Gerald van der Kaap, Inez van Lamsweerde & Vinoodh Matadin, Seymour Likely, Siert Dallinga, Maxim Meekes, Erwin Olaf, Ruud van der Peijl, Walter Russ, Niels Schumm & Nepco, Gebr. Silvestri, Aam Solleveld, Jan Verburg, Guus van der Werf en meer.
Over de toegankelijkheid:
Sweet Harmony vindt plaats in onze ondergrondse schietbaan, die helaas alleen via trappen bereikbaar is. Mensen in een rolstoel of met andere mobiliteitshulpmiddelen verzoeken wij voorafgaand aan uw bezoek contact met ons op te nemen. Op deze manier kunnen we inschatten wat er mogelijk is om uw bezoek aan de tentoonstelling te vergemakkelijken, of mogelijk te maken.
De tentoonstelling bevat ook zeer donkere secties, snel flikkerende lichten en harde geluiden.
Thomas van Linge
The first artwork you encounter in Sweet Harmony is Thomas van Linge’s Trip 2 Hell (Double Smiley), a wall sculpture that cites Franklin’s infamous 1988 cartoon with the same title (also on view in this room). Translated to a new material, scale and technology, the cartoon is exposed as laughably outdated. Van Linge seems to be jokingly asking: is rave still urgent and exciting without the morality police breathing down its neck? In Van Linge’s video Deep Down Inside, we encounter the joke again. By combining found footage with cartoon-like animations, he creates a utopian world teetering on the brink of apocalypse. It is almost as if impending doom as a primary ingredient of rave is the strongest drug and driving impulse for catharsis. What is happening to rave and electronic music now that it’s a commercialized phenomenon, pulled out of the underground and into massive festivals?
Harvey Ross Ball with Smiley face at desk (ca. 1998)
The original Smiley face was invented by designer Harvey Ross Ball in 1963 to boost morale at an insurance company. The bright yellow circle with oval eyes and a crooked smile took Ball 10 minutes to draw and earned him $45. The Smiley almost immediately took on a life of its own and by the 1990’s it had become the face of acid house in the UK, its image stamped on Ecstasy pills, T-shirts and rave flyers. Relatives recount that throughout his life Ball made it his mission to spread a message of kindness and positivity. Perhaps the feel-good vibes of Ecstasy and rave are not too far removed from Ball’s world of smiles.
Franklin
In this cartoon printed in the British tabloid The Sun, a smiling figure lures young people into ‘Acid House’ with drugs, only to reveal the devil’s face cackling as his victims tumble into hell. The cartoon is typical of late 1980’s British societal attitudes towards raves and free parties, which were regarded as certain to turn young people into drug fiends. The passage of the Criminal Justice and Public Order Act 1994 was a declaration of war on rave culture, banning unauthorized assembly and cracking down on party organizers. It totally failed to prevent the spread and development of electronic music, and in fact only served to make ravers more creative in their dissemination of party plans.